historyk literatury, edytor naukowy i wydawca, doktor na stanowisku adiunkta w Instytucie Polonistyki Stosowanej Wydziału Polonistyki UW, poeta i tłumacz.
Badacz dziewiętnastowiecznej fantastyki literackiej i jej wpływu na twórczość Stanisława Przybyszewskiego (monografia Przybyszewski fantastyczny. Między patologią a satanizmem, Warszawa 2017), związków literatury polskiej z naturalizmem i antynaturalizmem francuskim (Émile Zola, Guy de Maupassant, Villiers de L’Isle-Adam), a także polsko-belgijskich filiacji literackich (recepcja krytyczna i przekładowa dzieł Maurice’a Maeterlincka i Georges’a Rodenbacha). W latach 1998–2000 członek zespołu badań spuścizny po Paulu Cazinie (Spis zawartości Archiwum Paula Cazina, oprac. zespół pod kierunkiem Danuty Knysz-Tomaszewskiej, Warszawa 2000) i współwykonawca wraz z Grzegorzem P. Bąbiakiem prac archiwizacyjnych nad zbiorami naukowymi prof. Janiny Kulczyckiej-Saloni (Spis zawartości archiwum Janiny Kulczyckiej Saloni, Warszawa 2000). W 2008 i 2009 roku jako stypendysta Towarzystwa Historyczno-Literackiego przy Bibliotece Polskiej w Paryżu uporządkował i spisał tzw. archiwum paryskie Mariana Ośniałowskiego. Redaguje z Grzegorzem P. Bąbiakiem i młodymi badaczami z Koła Naukowego Wydań i Przekładów Literatury „ŁAM!” na UW serię źródeł naukowych do historii polskiej myśli edytorskiej Z warsztatu edytora (dotąd 3 tomy), poświęconą opracowaniom tekstów poromantycznych. Stypendysta Instytutu Romanistyki Katholieke Universiteit Leuven (2003) i rządu Wallonie-Bruxelles Internationales (2010). Współtwórca z Danutą Knysz-Tomaszewską i Dorotą Walczak-Delanois oraz krajowy koordynator (do 2020 roku) Polsko-Belgijskich Studiów Stosowanych Master en Langues et Cultures de l’Europe Centrale między Wydziałem Polonistyki UW a Faculté de Lettres, Traduction et Communication w Université Libre de Bruxelles – pierwszego równoległego dyplomu humanistycznego w historii współpracy akademickiej obu krajów. Tłumacz wierszy Borisa Viana, Maurice'a Maeterlincka i Karla Van de Woestijne’a.
Autor tomów poezji, m.in. Metrum (2005) i Poliptyk. Wiersze (2016).
W latach 1999–2000 był lektorem języka polskiego i wykładowcą kultury polskiej na slawistyce w Université de Basse Normandie w Caen, następnie glottodydaktykiem w Centrum Języka i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców POLONICUM, od 2002 do 2011 roku kierował wydawnictwem naukowym na Wydziale Polonistyki UW. Wykłada edytorstwo literatury oryginalnej i przekładu, historię literatury w dydaktyce szkolnej, prowadzi translatoria z literatur języka francuskiego, autorskie zajęcia z dialogu polsko-belgiskiego i seminaria licencjackie.
W ramach projektu pt. „Edycja krytyczna Dzieł Stanisława Przybyszewskiego” opracowuje tom 7. Krzyk, Powrót, Il regno doloroso oraz tom 4. Synowie ziemi. Trylogia (wspólnie z dr hab. prof. UW Grzegorzem P. Bąbiakiem)