historyk literatury, adiunkt w Zakładzie Literatury Pozytywizmu i Młodej Polski Uniwersytetu Łódzkiego. Prowadzi badania nad literaturą przełomu XIX i XX wieku. Przedmiotem jej zainteresowania jest przede wszystkim twórczość Stanisława Przybyszewskiego oraz zagadnienie podmiotowości w prozie polskiego i europejskiego modernizmu. Na drugim biegunie jej naukowych eksploracji znajduje się literatura wielokulturowej Łodzi przedwojennej (analizuje ją m.in. w ramach trwającego projektu grantowego „Kultura literacka Łodzi do 1939 roku”).

Dr Badowska jest autorką książki „Godzina cudu”. Miłość i erotyzm w twórczości Stanisława Przybyszewskiego (Łódź 2011), za którą otrzymała Nagrodę Rektora UŁ. Pod jej naukową redakcją i współredakcją ukazały się m.in. takie tomy jak Liryka Młodej Polski. Interpretacje (Łódź 2017), Przekleństwo i harmonia nieskończonego. Z zagadnień literatury Młodej Polski i epok późniejszych (Łódź 2014), Ulica – zaułek – bruk. Z problematyki miasta w literaturze drugiej połowy XIX i początku XX wieku (Łódź 2013), a ostatnio „Budzi się Łódź…” Obrazy miasta w literaturze do 1939 roku (Łódź 2020) – obszerna antologia, w której znalazło się wiele utworów opracowanych przez nią edytorsko i opatrzonych komentarzami. Napisała także – wraz z Karoliną Kołodziej – popularnonaukowy Przewodnik literacki po Łodzi (Regio, 2017).

Jest członkiem zespołu redakcyjnego rocznika „Czytanie Literatury” wydawanego od 2011 r. na Wydziale Filologicznym UŁ (20 pkt na liście ministerialnej) oraz Rady Naukowej Ośrodka Badań Interdyscyplinarnych nad Wielokulturową i Wielonarodową Łodzią i Regionem.

W ramach projektu pt. „Edycja krytyczna Dzieł Stanisława Przybyszewskiego” opracowuje tom 6. Dzieci nędzy, Adam Drzazga. Dylogia.